Η σειρά «Δεν είσαι μόνος» είναι ένα ταξίδι στο χρόνο και στο χώρο, ένα οδοιπορικό σε τόπους θαμμένους στη λήθη. Περιλαμβάνει 10 επεισόδια και πραγματεύεται πανανθρώπινες αξίες που εκφράστηκαν σε κοινωνίες του παρελθόντος, στηριγμένη στα Πατερικά κείμενα, το Ευαγγέλιο, σε κείμενα θεωρητικά, φιλοσοφικά, δοξαστικά, πολλές φορές προφητικά.
Αυτά τα κείμενα, που περιέχουν την πείρα και τη σοφία αιώνων, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, συνδιαλέγονται γόνιμα με την εποχή μας δίνοντας τη δική τους απάντηση στα σημερινά προβλήματα του ανθρώπου. Μπορεί να είναι επίκαιρος ένας λόγος που γράφτηκε εδώ και δυόμισι χιλιετίες; Σε ποια κοινωνία απευθυνόταν; Τι κοινό έχει με τη σημερινή; Μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο σε μια άλλη οπτική, έναν διαφορετικό προσανατολισμό και μια επαναξιολόγηση της πορείας του σήμερα;
Τα γυρίσματα της σειράς πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα (Αστυπάλαια, Μακεδονία, Ήπειρος, Μετέωρα, Αίγινα, Λουτράκι, Θήβα, Μήλος, Κως, κ.α), την Τουρκία (Κωνσταντινούπολη, Καππαδοκία, Αντιόχεια, Μυρσίνη κ.α.), την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Σκωτία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Συρία.
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/
Η Ταινία
Σαραντάλεπτο ντοκιμαντέρ με θέμα την Ορθοδοξία και την Οικολογία. Προβλήθηκε στη διάρκεια του συμποσίου <<ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 95-1995μ.χ.>> που οργανώθηκε υπό την αιγίδα της Α.Θ.Π., του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ Βαρθολομαίου και της A.B.Y. του Πρίγκιπα Φιλίππου, Διεθνούς Προέδρου του W.W.F. Προβλήθηκε και διακρίθηκε σε Διεθνή Φεστιβάλ, σε πολλά ελληνικά και ξένα κανάλια, καθώς και σε ξένα πανεπιστήμια. Βραβεύτηκε με το Διεθνές Βραβείο Henry Ford 1995/6
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/tainia-den-eisai-monos.html
Η Ουτοπία της Εξουσίας
Η εξουσία είναι αλλοίωση του ήθους του Παραδείσου. Δυναστεύει βάναυσα τους ανθρώπους. Ασκείται με σκληρότητα και επιβολή. «Ύβρις φυτεύει τύραννον», όπως λέει ο Αισχύλος.Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι αλληλοσπαράσσονται δημιουργώντας και καταστρέφοντας βασίλεια και αυτοκρατορίες, εξοντώνοντας τους αντιπάλους, υποδουλώνοντας τους αδυνάτους, λεηλατώντας τον κοινό πλούτο της φύσης που είναι κτήμα όλων των ανθρώπων.Ποια είναι η απάντηση του Ευαγγελίου σ΄αυτή την πραγματικότητα; Δύο χιλιάδες χρόνια μετά, το μήνυμα του Χριστού για ισοτιμία και δικαιοσύνη παραμένει ζητούμενο για την ανθρωπότητα.
“Μην τους φοβάστε λοιπόν, αφού καταδίωξαν εμένα θα καταδιώξουν κι εσάς. Θα σας οδηγήσουν σε βασιλείς και ηγεμόνες για να μαρτυρήσετε για μένα μπροστά σ΄αυτούς και στα έθνη. Όποιος όμως υπομείνει ως το τέλος θα σωθεί.” Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο 10,18.22.
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-i-outopia-tis-exousias.html
Η Πλατυτέρα των Ουρανών
Η Πλατυτέρα των Ουρανών. Αυτή που δεν την χωράνε οι ουρανοί. Αυτή που δέχτηκε να γίνει γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης. Μέσα της ο Θεός έγινε άνθρωπος και ο άνθρωπος υψώθηκε σε Θεό.Άπειρα τα προσωνύμια που την ακολουθούν: η Πλατυτέρα, η Αειπάρθενος, η Γλυκοφιλούσα, η Μυρτιδιώτισσα, η Οδηγήτρια, η Φαρμακολύτρια, η Γοργοεπήκοος, η Θαλασσινή, η Μυριώνυμη, η Λημνιά, η Παναγία των Βλαχερνών, η Παναγιά της Τήνου, η Παναγία Σουμελά, και τόσα άλλα. Κάθε τόπος και μία Παναγία, η μέγιστη μεσολαβητική δύναμη για τους ανθρώπους στον Υιό της. Τόσες λέξεις, τόσα επίθετα, τόσοι ύμνοι. Όμως στον πόνο και στον φόβο αλλά και στην χαρά φτάνει μόνο το αυθόρμητο: Παναγία μου! Τα γυρίσματα της σειράς πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, την Τουρκία (Καππαδοκία και Αντιόχεια), την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Σκωτία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Συρία.
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-i-platitera-ton-ouranon.html
Οι Πύρινες Γλώσσες
«Επειδή στα παλιά χρόνια παραλογίσθηκαν οι άνθρωποι και θέλησαν να κτίσουν ένα πύργο που να φθάνει ως τον ουρανό, ο Θεός με τη σύγχυση των γλωσσών τους διασκόρπισε. Γι αυτό στέλνει σ΄αυτούς το Άγιο Πνεύμα με μορφή πύρινων γλωσσών. Γιατί όπως τότε γλώσσες χώρισαν την οικουμένη, έτσι και τώρα γλώσσες ένωσαν την οικουμένη και οδήγησαν σε ομόνοια αυτούς πού ήταν χωρισμένοι».
Ιωάννης Χρυσόστομος, Λόγος εις την Αγίαν Πεντηκοστήν
Μετά την Σταύρωση και Ανάσταση του Χριστού, οι Απόστολοι και οι πιστοί διασκορπίζονται και κρύβονται αβέβαιοι και αμήχανοι για το μέλλον. ‘Όμως, Εκείνος τους είχε πει πολλές φορές ότι θα είναι πάντα μαζί τους. Και στην Πεντηκοστή, Πύρινες γλώσσες κατεβαίνουν από τον Ουρανό και οι Απόστολοι, που ήταν απλοί άνθρωποι, βρίσκονται να μιλούν γλώσσες που δεν ήξεραν και να έχουν Γνώσεις που δεν είχαν. Από εκείνη τη μέρα, αρχίζει μια νέα πραγματικότητα για τον κόσμο. Παράλληλα οι Πύρινες Γλώσσες, βρίσκουν ένα επιφανή Φαρισαίο και μέγα Διώκτη των Χριστιανών στο δρόμο για τη Δαμασκό, τον τυφλώνουν για τρεις μέρες για να γίνει ο Παύλος, ο Απόστολος των Εθνών. Στην πρώτη Σύνοδο που συγκαλούν οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, παίρνεται και η ιστορική απόφαση ότι ο Χριστιανισμός δεν αφορά μόνο τον Ιουδαϊκό λαό αλλά όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, γένους, δούλους ή ελεύθερους και αρχίζει μία μεγάλη περιπέτεια που θα αλλάξει τον κόσμο.
«Ακόμη κι αν μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αν δεν έχω αγάπη, είμαι ένας χαλκός που ηχεί ή κύμβαλον αλαλάζον. Ακόμη κι αν κατέχω τη δύναμη της προφητείας και γνωρίσω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, ακόμη κι αν έχω τόση πίστη ώστε να μετακινώ βουνά, αν δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Ακόμη κι αν μοιράσω όλα μου τα υπάρχοντα, ακόμη κι αν παραδώσω το σώμα μου να καεί, αν δεν έχω αγάπη, καμιά ωφέλεια δεν έχω. Η αγάπη είναι μακρόθυμη, ελεήμων, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν καυχάται, δεν υπερηφανεύεται, δεν ασχημονεί, δεν επιδιώκει το συμφέρον της, δεν οργίζεται, δε σκέφτεται το κακό, δε χαίρεται με την αδικία, συμμετέχει στη χαρά της αλήθειας. Σκέπει τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει».
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-i-pirines-glosses.html
Πήγαινε και γίνε αυτό που πίστεψες
Παρακολουθούμε τη διάδοση του Χριστιανισμού, με πρωτεργάτες τους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, και τις διώξεις που αντιμετώπισαν οι πρώτοι πιστοί τόσο από το παλιό ιερατείο όσο και από την παρακμάζουσα Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.Οι Χριστιανοί, λόγω του νέου τρόπου ζωής που εισάγουν, δηλαδή την αγάπη, την αδελφότητα, την ανθρωπιά και την αυτοθυσία, γίνονται εύκολος στόχος σε κάθε κρίση της αυτοκρατορίας και δοκιμάζονται σκληρά από τους διωγμούς που εξαπολύει εναντίον τους το ρωμαϊκό κράτος. Όμως τον νέο ήθος που φέρνει ο Χριστιανισμός και η αποφασιστικότητα των Χριστιανών να πεθάνουν για την πίστη τους, φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα. Η νέα θρησκεία εξαπλώνεται, με κινητήριο δύναμη την αγάπη, και με τον Μέγα Κωνσταντίνο η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αποκτά νέα Πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, ανεξιθρησκεία και τον πρώτο Χριστιανό Αυτοκράτορα, ενώ η Ρώμη λίγο αργότερα υποκύπτει στους βαρβάρους μισθοφόρους της.
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-pigene-ke-gine-afto-pou-pistepses.html
Συνάντηση Ελληνισμού – Χριστιανισμού
Μετά την καταδίωξη από το ιουδαϊκό ιερατείο και τους διωγμούς από τη ρωμαϊκή εξουσία, η Εκκλησία πορεύεται το δρόμο της στο νέο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον της εποχής μετά τον Μεγάλο Κωνσταντίνο. Στο πεδίο αυτό συναντάται με τον ελληνικό πολιτισμό και την αρχαία θρησκεία, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί και εξαπλωθεί στον ελληνορωμαϊκό κόσμο του 4ου αιώνα. Κοινός τόπος συνάντησης είναι η ελληνική γλώσσα, ως Κοινή γλώσσα των λαών της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής από την Εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι Μεγάλοι Πατέρες της εποχής αξιοποιούν τις φιλοσοφικές έννοιες των Ελλήνων στοχαστών, χωρίς να προσλαμβάνουν το θρησκευτικό υπόβαθρο της φιλοσοφίας τους. Οι αρχαιολάτρες φιλόσοφοι και οι στοχαστές, απ’ την άλλη, αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση τη νέα πίστη, η οποία ωστόσο ολοένα και περισσότερο κερδίζει έδαφος όχι μόνο ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους αλλά και στους μορφωμένους και ευγενείς της εποχής. Στην Αθήνα, την πόλη των φιλοσόφων, συναντώνται ως φοιτητές δύο εμβληματικές μορφές αυτής της περιόδου, ο Ελληνολάτρης πρίγκιπας και μετέπειτα αυτοκράτορας Ιουλιανός και ο Βασίλειος, αργότερα επίσκοπος Καισαρείας και μέγας θεολόγος, μαζί με τον αδερφικό του φίλο Γρηγόριο Θεολόγο. Ο Βασίλειος, μαζί με τον Γρηγόριο τον Θεολόγο, θα αντιταχθεί στην προσπάθεια του Ιουλιανού να επαναφέρει την παλιά θρησκεία, ως μέσο για την ανανέωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πραγματικότητα θα αποδείξει ότι οι εποχές είχαν αλλάξει και ο σύντομος βίος του Ιουλιανού θα αφήσει την προσπάθεια του για επαναφορά της αρχαίας θρησκείας μετέωρη. Η Ιστορία θα δικαιώσει τον Μέγα Βασίλειο, ο οποίος με την περίφημη επιστολή του ΠΡOΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, διαχωρίζει την ελληνική παιδεία από την αρχαία θρησκεία, ανοίγοντας τον δρόμο για την πολύ γόνιμη συνάντηση Χριστιανισμού-Ελληνισμού.
“Όσοι στα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων δεν αναζητούν μονάχα την ηδύτητα και την χάρη του λόγου μπορούν να αποκομίσουν και κάποια ωφέλεια για την ψυχή. Και όπως κόβοντας το τριαντάφυλλο, αποφεύγουμε τα αγκάθια της τριανταφυλλιάς, έτσι και από τα κείμενα αυτά θα πάρουμε ό,τι είναι χρήσιμο και θα προφυλάξουμε τον εαυτό μας από ότι είναι επιζήμιο.” Απόσπασμα από την επιστολή προς νέους, Μέγας Βασίλειος
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-sinantisi-ellinismou-christianismou.html
Μέγας Βασίλειος. Το λιοντάρι του Χριστού
Η ταινία είναι ένα οδοιπορικό σε τόπους θαμμένους μέσα στη λήθη. Βασικό εύρημα του σεναρίου είναι οι ημερολογιακές καταγραφές ενός μοναχού που έζησε τον 4ο αιώνα, μέσα από τις οποίες πληροφορούμαστε για τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής, την κοινωνική κατάσταση, τον αγώνα της εκκλησίας να ξεκαθαρίσει το τοπίο από τις αιρέσεις και να εδραιωθεί.
Βασική μορφή εκείνης της περιόδου είναι ο Μέγας Βασίλειος, τα κείμενα του οποίου ακούγονται στην ταινία. Ο Μέγας Βασίλειος, «Το λιοντάρι του Χριστού» όπως τον αποκαλούσαν, πολέμησε τις αιρέσεις, αντιτάχθηκε στις αυθαιρεσίες της εξουσίας, πρόσφερε τεράστιο κοινωνικό έργο. Στο μεγάλο λιμό ο κόσμος πέθαινε από την πείνα, η εκμετάλλευση οργίαζε, ο Μέγας Βασίλειος βγήκε στους δρόμους φωνάζοντας: «Τα παιδιά, πεθαίνουν τα παιδιά», στηλίτευσε τους μαυραγορίτες και μερίμνησε για όλα τα παιδιά, χριστιανών, Εβραίων και ειδωλολατρών χωρίς καμιά διάκριση. Έδωσε όλη του την περιουσία και έχτισε τη Βασιλειάδα, το πρώτο γνωστό στην ιστορία κοινωνικό ίδρυμα. Μια ολόκληρη πολιτεία με ορφανοτροφεία, γηροκομεία, λεπροκομεία, νοσοκομεία που φιλοξενούσε 30.000 ανθρώπους. Υπερασπίστηκε την ελληνική παιδεία γιατί πίστευε ότι έχει πολλά θετικά στοιχεία τα οποία δε βρίσκονται σε αντίθεση με τη χριστιανική θέση.
Ο Μέγας Βασίλειος είναι μια τεράστια μορφή της χριστιανικής εκκλησίας, ένας φάρος που το φως του είναι τόσο δυνατό ώστε να φωτίζει και τις δικές μας μέρες. Πίστευε ότι η εκκλησία πρέπει να αγκαλιάσει όλα τα έθνη και τους πολιτισμούς, όλους τους ανθρώπους: στους κόλπους της εκκλησίας δεν υπάρχουν άντρες και γυναίκες, ελεύθεροι και δούλοι, οι κοινωνικές διακρίσεις έχουν καταργηθεί, και αυτό ήταν το πιο δυνατό στίγμα στο έργο του Μεγάλου Βασιλείου. Αυτό που αναζητά σήμερα ο κόσμος και έχει ανάγκη να δημιουργηθεί, υπήρχε στην έρημο της Καππαδοκίας πριν από χιλιάδες χρόνια.
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-megas-vasilios-to-liontari-tou-christou.html
Η πορεία του Ορθόδοξου Μοναχισμού
Το κάλεσμα του Χριστού ακούει στο ναό ο Αντώνιος, μοιράζει την περιουσία του και φεύγει για την έρημο. Εκεί θα μάθει ότι δεν υπάρχει παρά ένα θέλημα, το θέλημα του Θεού. Χιλιάδες άνθρωποι τον ακολουθούν. Φορούν προβιά κάτω από τον καυτό ήλιο. Δεν κοιμούνται, ξαποσταίνουν μόνο για λίγο. Τρώνε ψωμί και αλάτι. Αρνούνται τη γεύση, ζούνε σε τάφους κάτω από τη γη. Ο Συμεών ο Στυλίτης ζει για χρόνια πάνω σε ένα στύλο, συνομιλεί με τον Θεό και του μεταφέρει τις προσευχές των ανθρώπων. Το σώμα άγιο μετέχει στον αγώνα τους. «Δεν είμαστε σωματοκτόνοι, είμαστε παθοκτόνοι». Γεμίζουν λοιπόν οι έρημοι και οι σπηλιές και τα άνυδρα βουνά από άνδρες και γυναίκες. Αθλητές του Θεού. Και γίνεται πόλις η έρημος. Η αγάπη του Θεού σημαίνει συμμετοχή στον πόνο του άλλου, λέει ο Παχώμιος, ιδρύοντας μοναστικές πολιτείες, με πάνω από έξι χιλιάδες μοναχούς, καθώς και γυναικεία μοναστήρια, αποδεικνύοντας πως οι σχέσεις με τον κόσμο δεν είναι εμπόδιο για τον ασκητισμό. Ο αναχωρητισμός της ερήμου γίνεται προμαχώνας του Θεού. Και τα παχωμιακά μοναστήρια τα κάστρα του Θεού, γράφει ο Λακαριέρ. Γύρω στο 400 μ.Χ. ο Άγιος Ιερώνυμος, που έρχεται από τη Δύση και τα επισκέπτεται, λέει πως οι μοναχοί μπορεί να φτάνουν και τις 50 χιλιάδες. Και με βάση τα πρώτα αυτά κοινόβια, ο Μέγας Βασίλειος θα γράψει τους Όρους, τους κανόνες της μοναχικής ζωής που ισχύουν μέχρι σήμερα. Η εξιστόρηση του επεισοδίου φτάνει μέχρι τα νεότερα χρόνια.
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-i-poria-tou-orthodoxou-monachismou.html
Τουρκοκρατία
Μέσα από αυθεντικές πηγές εκείνης της εποχής ζωντανεύει η ιστορία του Ελληνισμού στα δύσκολα χρόνια της οθωμανικής δουλείας, όταν όλα «τά ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Σταυρικός ο δρόμος του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας; Ποια η πνευματική και κοινωνική αντίσταση των Ελλήνων κατά της δουλείας; Πόσο ετοίμασε και στήριξε το λαό για τον ξεσηκωμό; Πόσο συμμετείχε με χιλιάδες νεομάρτυρες, με φωτισμένους διδασκάλους του γένους; Με πατριάρχες που θυσιάστηκαν, με κληρικούς και καλόγερους που πήραν τα όπλα;
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-tourkokratia.html
Εγώ ο Πανσέληνος. Ένας φανταστικός βίος
Δε θα ξέραμε τίποτα για τον Μανουήλ Πανσέληνο, τον μεγαλύτερο ζωγράφο της ελληνικής ή βυζαντινής τεχνοτροπίας ή της «μανιέρα γκρέκα», όπως την αποκαλούσαν, ξεχωρίζοντας την από την Αναγεννησιακή ζωγραφική.Δε θα ξέραμε ούτε το όνομα αυτού που ζωγράφισε τις εκπληκτικές τοιχογραφίες του 13ου αιώνα στο Πρωτάτο και στις άλλες μονές του Αγίου Όρους (Μονή Μεγίστης Λαύρας).Όμως, τρεις αιώνες αργότερα, ένας μοναχός, ο Διονύσιος εκ Φουρνά, διέσωσε το όνομά του, γράφοντας μια πραγματεία περί ζωγραφικής για να φωτιστούν οι νεώτεροι, όπως έγραψε, από τον «ως σελήνη λάμποντα κυρ Μανουήλ Πανσέληνο». Σε ένα φανταστικό βίο, ο Πανσέληνος μιλά για τον εαυτό του. Σε ένα φανταστικό βίο, ο Πανσέληνος μιλά για την ζωγραφική πριν απ΄αυτόν και μετά απ’ αυτόν μέχρι σήμερα. Σε ένα φανταστικό βίο, ο Πανσέληνος δεν θα μπορούσε να είναι πουθενά αλλού από τον Παράδεισο.
ΠΗΓΗ: https://deneisaimonos.gr/den-ise-monos-ego-o-panselinos-enas-fantastikos-vios.html
Ενορία Αγίου Νικολάου - Parochie Heilige Nicolaas - Parish of Saint Nicolas 
0 comments on “Δεν είσαι Μόνος”