Χριστούγεννα από την εγώπολη στην ΕΣΥπολη.

 

Πέμπτη 8.00 το βράδυ. Μόλις τελείωσε η παράκληση στον άγιο. Στον ναό 4 χριστιανοί.

Από αυτούς οι 2 ηλικιωμένοι.

Ο Άγιος ευχαριστημένος που τον παρακαλέσαμε και απόψε. Πλησιάζουν οι άγιες ημέρες και ετοιμάζεται και Αυτός να φορέσει τα γιορτινά του για να υποδεχθεί τον κόσμο που θα έρθει ανήμερα των Χριστουγέννων να τον προσκυνήσει. Ετοιμάζεται να υποδεχθεί και αυτούς που έρχονται κοντά του μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα. Χωρίς παράπονο. Μόνο με μία ανοιχτή αγκαλιά.

Ο ιερέας βγάζει το πετραχήλι και ετοιμάζεται να καληνυχτίσει τους παρισταμένους.

-Εσύ πως θα περάσεις τα Χριστούγεννα γιαγιά;

-Εγώ και ο άντρας μου μαζί. Θα έρθει και μία φίλη μας.

– Μα καλά τα παιδιά σου; Τα εγγόνια σου;

-Εδώ παππούλη μου τα πράγματα είναι αλλιώς. Τα παιδιά κάνουν εορτές με τους φίλους τους. Τι να κάνουμε; Στεναχωριόμαστε αλλά το συνηθίσαμε.

---

Μία ακόμα φανταστική ιστορία για να ξυπνήσουμε τον καλά κοιμισμένο εαυτό μας; Ή μήπως δεν είναι τόσο φανταστική;

Ας είναι αυτά τα Χριστούγεννα διαφορετικά από όλα όσο ζήσαμε πριν. Τα χρόνια περνάνε και οι θέσεις αλλάζουν. Σήμερα αυτός ο παππούς και η γιαγιά, αύριο εμείς……

Χριστούγεννα χωρίς Χριστό δεν γίνονται. Εορτάστε μαζί με τους ανθρώπους σας. Όσα λάθη και αν πιστεύουμε εμείς οι “αλάνθαστοι” ότι έκαναν. Αύριο ίσως να μην είναι κοντά μας.

Καλά Χριστούγεννα…

π. Ιωάννης