“Είμαστε τσιγκούνηδες στα συναισθήματα. Δε μιλάμε, δε λέμε τι αισθανόμαστε -πιστεύουμε ότι θα προδοθούμε. Μπορεί να έχουμε προδοθεί παλιότερα: τούτο κάνει την εξωτερίκευση των συναισθημάτων πιο δύσκολη.
Απ’ την άλλη, βλέπεις τα παιδιά, κυρίως των μικρότερων τάξεων και του νηπιαγωγείου, πόσο αυθόρμητα κλαίνε, πόσο αυθόρμητα γελάνε. Συμβαίνει να μπαίνεις μέσα στο χώρο που βρίσκονται και τρέχουν να σ’ αγκαλιάσουν, να σε φιλήσουν στο μάγουλο. Μεγάλη ευλογία τα παιδιά, πρώτα απ’ όλα γιατί με την αλήθεια τους όλους μας διδάσκουν.
Γι’ αυτό λέει ο Χριστός ότι αν δε γίνουμε σαν τα παιδιά, τότε δεν θα κληρονομήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών. Δε θέλει ψεύτες ο Χριστός, ανθρώπους αληθινούς θέλει, ανθρώπους που αγωνίζονται για να ‘ναι ελεύθεροι. Τα παιδιά δεν είναι ελεύθερα; Αν αφήναμε τη ζωή μας όντως στον Χριστό, τότε θα μοιάζαμε στ’ αλήθεια στα παιδιά.”
Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της ημέρας
Αποστολικό Ανάγνωσμα της ημέρας
