Όταν δεν πρόκειται να μπεις από μία πόρτα που θα σου ανοίξει ο Θεός, δεν θα σου την ανοίξει.

Πρέπει να έρθει ως Χάρις του Θεού η πίστη μέσα στον άνθρωπο για να είναι αληθινή και να κάνει τον άνθρωπο να πάρει σωστή στάση ενώπιον του Θεού, κι ο Θεός να βρει ανοιχτή την ψυχή και να κάνει το θαύμα του μέσα στην ψυχή.

Και για να μην δίνει ο Θεός αυτή την πίστη, που είναι πίστη της Χάριτος, που είναι έργο της Χάριτος, που είναι δώρο του Θεού, σημαίνει ότι δεν μας βρίσκει όπως μας θέλει.

Όταν δεν πρόκειται να μπεις από μία πόρτα που θα σου ανοίξει ο Θεός, δεν θα σου την ανοίξει, θα μένει κατάκλειστη. Ούτε θα δεις καν ότι υπάρχει πόρτα, διότι βλέπει ο Θεός ότι θα σου την ανοίξει αλλά εσύ δεν θα μπεις.

Έτσι λοιπόν αυτή την αληθινή πίστη, που την θέλουμε υποτίθεται πάρα πολύ και που την δίνει ο Θεός ως δώρο του, αυτή η πίστη δεν θα μας δοθεί, διότι βλέπει ο Θεός ότι δεν έχουμε την διάθεση μέσα μας να την δεχθούμε. Δεν έχουμε την διάθεση να την βάλουμε στην ψυχή μας και να συμμορφωθούμε προς αυτά που θα μας υπαγορεύσει η πίστη.

Κάπου εκεί πρέπει να είναι όλο το εμπόδιο και ενώ είμαστε χριστιανοί χρόνια ολόκληρα, παρουσιάζουμε μία κατάσταση που φανερώνει έλλειψη διάθεσης.

Γι’ αυτό και τελικά δεν καταλαβαίνουμε την αγάπη του Θεού που κάτω από άλλες συνθήκες θα έπρεπε να μας συγκλονίζει και να μεταβάλλει την ζωή μας και την καθημερινότητά μας.

“Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.”

Θέλει και την δική μας προσπάθεια ώστε να μπορέσει να ανοίξει αυτή η πόρτα και να καταλάβουμε τα λόγια του σημερινού Ευαγγελίου.