Η παραβολή του σπορέα

Τι είναι αυτό που κάνει τον Λόγο tου Θεού να πολλαπλασιάζεται και να ανθίζει σε ορισμένους ανθρώπους ενώ σε άλλους να προσπερνιέται αδιάφορα ή ακόμα και να πολεμιέται; Γιατί στην πρώτη εκκλησία, στα πρώτα χριστιανικά χρόνια ο Χριστιανισμός όχι απλά διαδίδετο με μία αυξητική τάση αλλά αποτέλεσε μία βόμβα πυρηνικής ισχύος τα αποτελέσματα της οποίας επηρέασαν όλη την γη; Οι άνθρωποι της τότε εποχής ήταν καλύτεροι απο τους σημερινούς, είχαν πιο καθαρή καρδιά ή αλλιώς πιο γόνιμο έδαφος; Η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική και αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε εξετάζοντας το ιστορικό πλαίσιο της εποχής εκείνης.

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι σύμφωνα με τις ιστορικές ανακαλύψεις και τα σημερινά επιστημονικά δεομένα, το πρώτο Ευαγγέλιο γράφτηκε από τον ευαγγελιστή Μάρκο περίπου το 70μΧ., 40 δηλαδή χρόνια μετά την ανάσταση του Κυρίου μας. Για να το αντιληφθούμε στην σημερινή μας πραγματικότητα είναι σαν να γράψαμε πρώτη φορά για την κατάληψη της Βόρειας Κύπρου από του Τούρκους που έγινε το 1974, το 2014. Πλεόν δε του παραπάνω γεγονότος που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα της εποχής εκείνης, ακόμα και στις πλέον ανεπτυγμένες στ γράμματα περιοχές, όπως αυτή της Ελλάδας, μόλις το 10-15% του πληθυσμού ήταν σε θέση να διαβάζει και να γράφει σε βασικό επίπεδο. Αν στα παραπάνω ιστορικά δεδομένα προσθέσουμε και το γεγονός της καταδίωξης των πρώτων Χριστιανών από το επίσημο κράτος, την πίστη των ανθρώπων εκείνης της εποχής σε παγανιστικές θρησκείες γεμάτες με ιδεοληψίες, στερεότυπα και προλήψεις τότε συνθέτουμε ένα περιβάλλον που πραγματικά έχει όλες τις προυποθέσεις ώστε εμποδίσει με κάθε τρόπο την ανάπτυξη του Χριστιανισμού.

Παρόλα ταύτα όμως όπως ανφέραμε περιληπτικά και παραπάνω, οι χριστιανοί εκείνης της εποχής πολλαπλασιάζονταν με γεωμετρική πρόοδο. Συμπεραίνουμε λοιπόν λογικά ότι η μετάδοση του Λόγου του Θεού δεν μπορεί να βασίζετο σε κάποια κηρύγματα πλούσια ωραίων λόγων και εντόνων συναισθημάτων αλλά σε κάτι πολύ πιο δυνατό: στην Αλήθεια που αντιλαμβάνεται ο μέσος άνθρωπος με την λογική.

Ο Ιησούς δεν προσέφερε αόριστα, υποσυνείδητα μηνύματα στους αποστόλους Του για να τους πείσει για την την ανάστασή Του. Δεν έδωσε περισσότερους ψίθυρους στον κόσμο ότι κάτι έγινε. Ο ευαγγελιστής Λουκάς υπενθυμίζει στους αναγνώστες του ότι ο Ιησούς προσέφερε “πολλές αποδείξεις”. Απόδειξη είναι «αυτό που προκαλεί κάτι να είναι γνωστό με έναν πειστικό και αποφασιστικό τρόπο». Ο Ιησούς λοιπόν δεν προσέφερε μόνο λίγη υποστήριξη στην ανάστασή Του. Έδωσε πολλά “σίγουρα και κοινά αντιληπτά”,  ότι είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Κατά τη διάρκεια των 40 ημερών που ο Ιησούς ήταν στη Γη μετά την ανάστασή Του και πριν από την ανάληψή Του, εμφανίστηκε σε πολλά άτομα σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, συμπεριλαμβανομένης μιας περίπτωσης σε περισσότερους από 500 μαθητές (1 Κορινθίους 15: 5-8). Όταν εμφανίστηκε στους αποστόλους, τους έδειξε τα διάτρητα χέρια και τα πόδια του και τους προκάλεσε να «τα ακουμπήσουν» για να «δουν» ότι δεν ήταν απλό πνεύμα, «επειδή το πνεύμα δεν έχει τη σάρκα και τα οστά» όπως ο Ιησούς είχε (Λουκάς 24:39). Με απλά λόγια ο Χριστός παρουσίασε τον αναστημένο ευατό Του καθαρά στον κόσμο και τους μαθητές Του.

Με αυτό τον τρόπο οι μαθητές Του, οι Απόστολοι, δεν μιλούσαν με γενικότητες στους ‘υποψήφιους’ χριστιανούς αλλά με γεγονότα που συνοδεύονταν και από θαυματουργικές παρεμβάσεις και αποκαλύψεις. Ο κόσμος δεν ήταν δυνατόν να πιστεί με γενικολογίες και συναισθηματισμούς. Το έδαφος τότε όπως και σήμερα δεν ήταν γόνιμο αλλά είχε και ζιζάνια και πέτρες. Οι 3000 πιστοί που πίστεψαν στα λεγόμενα του Πέτρου δεν παρασύρθηκαν σε μία απίστευτη ιστορία κάποιου που αναστήθηκε και που δεν γνώρισαν ποτέ. Η πραγματικότητα και η αλήθεια της Ανάστασης ήταν αυτή που οδήγησε τον κόσμο εκείνης της εποχής να πιστέψει.

Δυστυχώς η αλήθεια της Αναστάσεως σήμερα τείνει να καταποντιστεί. Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι. Τα ζιζάνια που φυτρώναν και οι πέτρες που γεμίσαν τα χωράφια της καρδιάς μας έχουν ανάγκη από καλούς και ακούρατους εργάτες, όμοιους σαν τους αποστόλους εκείνης της εποχής. Εργάτες που θα προέλθουν από μανάδες και πατεράδες πιστούς στον Λόγο του Θεού. Από οικογένειες που πρώτα αυτές θα πιστέψουν στην αλήθεια της Ανάστασης και θα μεταλαμπαδεύσουν την πίστη στα παιδιά τους, στους μελλοντικούς εργάτες.

Ζητάμε να γίνουν θαύματα σήμερα. Θαύματα φτηνά, ακούραστα, άκοπα, συμφεροντολογικά. Τα χρόνια περνάνε, θαύματα δεν γίνονται και τα ζιζάνια μεγαλώνουν.

Καλή Κυριακή